HAKİM DURUMUN KÖTÜYE KULLANILMASI

RKHK m.6 hakim durumun kötüye kullanılmasını şöyle açıklamıştır: ‘’ Bir veya birden fazla teşebbüsün ülkenin bütününde ya da bir bölümünde bir mal veya hizmet piyasasındaki hâkim durumunu tek başına yahut başkaları ile yapacağı anlaşmalar ya da birlikte davranışlar ile kötüye kullanması hukuka aykırı ve yasaktır.’’ 

            Bir teşebbüs hakim durumda olabilir, piyasaya keyfi davranışlarıyla da yol verebilir fakat bu keyfiliğin belirli bir sınırı vardır nasıl ki insanlar bireysel özgürlüğünü kullanırken üçüncü bir kişiye zarar geldiğinde kullanım hakkı kısıtlanıyorsa, bu keyfilikte eğer ki hakim durumdaki teşebbüsün gücünü kötüye kullanılması durumunda artık durdurulmalı ve yasaklanmalıdır. Hakim durumun kötüye kullanılması çeşitli yollarla olabilir. Kanun maddesinin devamında bazı kötüye kullanım türleri sayılmıştır değinirsek; 

RHKH m.6:

‘’ a) Ticarî faaliyet alanına başka bir teşebbüsün girmesine doğrudan veya dolaylı olarak engel olunması ya da rakiplerin piyasadaki faaliyetlerinin zorlaştırılmasını amaçlayan eylemler,

b) Eşit durumdaki alıcılara aynı ve eşit hak, yükümlülük ve edimler için farklı şartlar ileri sürerek, doğrudan veya dolaylı olarak ayırımcılık yapılması,

c) Bir mal veya hizmetle birlikte, diğer mal veya hizmetin satın alınmasını veya aracı teşebbüsler durumundaki alıcıların talep ettiği bir malın veya hizmetin, diğer bir mal veya hizmetin de alıcı tarafından teşhiri şartına bağlanması ya da satın alınan bir malın belirli bir fiyatın altında satılmaması gibi tekrar satış halinde alım satım şartlarına ilişkin sınırlamalar getirilmesi,

d) Belirli bir piyasadaki hâkimiyetin yaratmış olduğu finansal, teknolojik ve ticari avantajlardan yararlanarak başka bir mal veya hizmet piyasasındaki rekabet koşullarını bozmayı amaçlayan eylemler,

e) Tüketicinin zararına olarak üretimin, pazarlamanın ya da teknik gelişmenin kısıtlanması.’’

Yukarıda sayılan hallerden bazıları dışlayıcı bazıları ise sömürü yoluyla olmaktadır. Dışlayıcı davranışlar ve sömürücü davranışları ayırmada en belirgin fark şudur:

Dışlayıcı davranışlar rakip firmalara veya pazara yeni girmeye çalışan firmalara olurken, sömürücü davranışlar ise tüketiciye karşı olmaktadır.

Bu bağlamda m.6 bentlerini değerlendirirsek;

A bendi için, dışlayıcı bir davranış olduğunu,

B bendi için, sömürücü bir davranış olduğunu,

C bendi için, sömürücü bir davranış olduğunu,

D bendi için, dışlayıcı bir davranış olduğunu,

E bendi içinse sömürü bir davranış olduğunu söyleyebiliriz.

Yorum bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir